Tytuł: Kobiety niepokorne

Autor: Cristina Morato

Wydawnictwo: Świat Książki

Rok wydania: 2015

 

Opis ze strony wydawnictwa:

“Nazwiska Marii Callas, Coco Chanel, Wallis Simpson, Evy Perón, Barbary Hutton, Audrey Hepburn i Jackie Kennedy przez dziesiątki lat pojawiały się na stronach czasopism. Dzięki talentowi, urodzie, sile osobowości kobiety te stały się autentycznymi mitami XX wieku. Sławne, bogate, atrakcyjne, w oczach świata wydawały się wcieleniem doskonałości. Jako ikony mody i światowości stworzyły, każda z nich, indywidualny styl i były podziwiane przez miliony kobiet, pragnących się do nich upodobnić. W rzeczywistości owe sławne diwy były jednak kobietami samotnymi, pełnymi kompleksów co do swego wyglądu; pilnie chroniły własną prywatność, niechętnie przyjmując rolę gwiazdy.
Te siedem kobiet-legend nosiło w sobie nigdy do końca nie zabliźnione rany z powodu braku miłości rodziców lub porzucenia przez nich, traumy wojenną, cierpienia związanego ze śmiercią dziecka czy z dramatycznym rozwodem.”

Recenzja

Nie jest łatwo znaleźć w Polsce dobrą biografię Evy Peron, czy Wallis Simpson. O ile na pewno znajdziemy pozycje dotyczące Audrey Hepburn czy Marii Callas, o tyle z pozostałymi bohaterkami książki Cristiny Morato byłby problem. Dobrze więc, że ukazało się polskie wydane “Kobiet niepokornych“, w których Morato opisała losy kobiet nietypowych, posiadajacych talnet, charyzmę, porywających za sobą tłumy.  Maria Callas – anielski głos największych oper na świecie, Coco Chanel – kreatorka stylu, wyzwalająca kobiety ze sztywnych gorsetów, Wallis Simpson – najsłynniejsza królewska kochanka XX wieku, Eva Peron – Pierwsza Dama Argentyny poruszająca serca swojego ludu, Barbara Hutton – ekscentryczna miliarderka, Audrey Hepburn – lśniąca gwiazda wielkiego ekranu i wreszcie Jackie Kennedy – ikona stylu, Pierwsza Dama Ameryki.

W założeniu jest to książka z przesłaniem feministycznym. Bohaterki nie poddały się konwenansom, opinii społecznej i wykorzystały najlepiej jak mogły swój talent, urodę i umiejętności. I wszystko byłoby idealne, gdyby nie to, że wszystkie były były samotne, niezrozumiane, pod ciągłą obserwacją i krytyką. Książka równie dobrze mógłby nosić tytuł “Kobiety nieszczęśliwe” bo jak widać na przykładach naszych bohaterek sukces, władza, sława czy bogactwo nie dają szczęścia, jeśli nie mamy przy sobie kogoś, kogo kochamy z wzajemnością.

Cristina Morato siedmu opisanym ikonom daje ludzką twarz i opisuje to, co one same zapewne chciały ukryć przed światem – cierpienie, rozczarowanie, lęki.

“Kobiety niepokorne” to kawałek naprawdę dobrej, kobiecej literatury (choć panom nie odradzam). Rozdziały są tak skonstruowane, że jednocześnie opisywana postać jest nas w stanie zainteresować i nie zdążyć znudzić. To idealna pozycja na urlop. Naprawdę polecam!

Ocena: 9/10