Persepolis

Tytuł: Persepolis

Autor: Marjane Satrapi

Wydawnictwo: Egmont

Rok wydania: 2022

Opis wydawcy:

Córka rewolucji

Niech nikogo nie zwiedzie prosta, niemalże dziecięca kreska, jaką narysowane jest Persepolis – to historia, której nie powinny przyćmiewać żadne artystyczne ozdobniki. W tym przypadku prostota jest największą siłą w opowieści o dorastaniu w czasach bezwzględnego reżimu. Marjane Satrapi jest znakomitą obserwatorką i najwyraźniej jest nią od wczesnych lat dziecięcych. Z rozbrajającą szczerością opowiada o życiu w państwie, które gnębi swoich obywateli wypaczonymi ideami i religijnym fanatyzmem.

Dość długo wstrzymywałam się z lekturą tej powieści graficznej – głównie z powodu mojej niewielkiej wiedzy na temat konfliktów w krajach Bliskiego Wschodu. Obawiałam się, że bez znajomości irańskiej rewolucji islamskiej czy wojny między Iranem i Irakiem nie będę w stanie nadążyć za fabułą, ale nic takiego nie miało miejsca. Dzięki temu, że historia opowiadana jest z perspektywy dziecka (później nastolatki i młodej dorosłej), autorka dała szansę, by wejść w temat nawet osobom niezorientowanym w tej dziedzinie.

Persepolis to relacja z poszukiwania siebie, własnej tożsamości. Główna bohaterka zmaga się z wyobcowaniem i rozdźwiękiem między tym, na co zezwala reżim (a zezwala na niewiele), a tym kim tak naprawdę jest. We własnym kraju, bliskim kulturowo w każdej chwili grozi jej więzienie, ale poza krajem jest osamotniona i nikt nie jest w stanie zrozumieć przez co przeszła ona ani inni obywatele Iranu.

W ogóle nie jestem zdziwiona, że Persepolis zaliczane jest do klasyki komisu, ponieważ jest to pozycja wyjątkowa i wybitna. Jej główną siłą jest minimalizm i specyficzny, nieco gorzki styl Satrapi. Autorka nie oszczędziła ani swojego kraju, ani siebie, prezentując swoje porażki i wady. To pozycja, która jak najbardziej zasługuje na uznanie.

***

Persepolis do kupienia na Bonito