Nie opuszczaj mnie

Tytuł: Nie opuszczaj mnie

Autor: Kazuo Ishiguro

Wydawnictwo: Albatros

Rok wydania: 2017

Opis ze strony wydawnictwa:

Kathy, Ruth i Tommy uczą się w elitarnej szkole z internatem – idyllicznym miejscu w sercu angielskiej prowincji. Nauczyciele kładą tu wielki nacisk na twórczość artystyczną i wszelkiego rodzaju kreatywność. Tym, co odróżnia tę szkołę od innych jest fakt, że żaden z uczniów nie wyjeżdża na ferie do rodziny. Życie w Hailsham toczy się pozornie normalnym trybem: nawiązują się młodzieńcze przyjaźnie, pierwsze miłości, dochodzi do konfliktów między uczniami a nauczycielami. Stopniowo w wyniku przypadkowych napomknień i aluzji, wychodzi na jaw ponura, zarazem przerażająca tajemnica…

Istota człowieczeństwa

Nie mam żadnych wątpliwości ? Nie opuszczaj mnie to jedna z najbardziej przygnębiających powieści, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Opowieść o trójce przyjaciół można by odebrać jako historię dorastania, kształtowania się osobowości czy poszukiwania swojej tożsamości. Można by gdyby nie przeznaczenie głównych bohaterów – los którego nie da się uniknąć.

Akcja powieści dzieje się w Hailsham, ni to szkole z internatem, ni to sierocińcu (nikt nigdy nie wspomina swoich rodziców). Wychowankowie przed osiągnięciem odpowiedniego wieku nigdy nie wychodzą poza jej mury. Choć odbywają się tam lekcje, to nie przypominają tradycyjnych zajęć z matematyki czy geografii, a na dodatek od czasu do czasu do uczniów docierają informacje, pogłoski, które są więcej niż niepokojące.

Powieść Ishiguro jest wnikliwym studium dojrzewania, budowania skomplikowanych przyjaźni, odkrywania swojej cielesności. Autor pozwala czytelnikowi dogłębnie zanurzyć się w kruchą psychikę bohaterów, odsłonić ich słabości i motywacje, poznać wewnętrzne blokady i zrozumieć uniki, które stosują. I gdyby na tym poprzestać Nie opuszczaj mnie można by traktować jako bardzo dopracowaną powieść dla nastolatków, którzy po omacku próbują odnaleźć się w dorosłym życiu i relacjach międzyludzkich. Można by gdybyśmy mieli do czynienia ze zwykłymi nastolatkami. Jednak Kathy, Tommy i Ruth nie są zwykłymi nastolatkami, a ich życie odbiega od tego, które znamy.

Kazuo Ishiguro przedstawiając losy trójki przyjaciół, ukazuje przerażającą wizję świata ? bezdusznego i wyrachowanego. Autor zadaje fundamentalne pytania: czym jest istota człowieczeństwa? Czy odebranie komuś godności można czymkolwiek usprawiedliwić? Co sprawia, że ludzie są ludźmi?
Nie opuszczaj mnie to historia ciężka, przygnębiająca, osnuta atmosferą tajemnicy i niedopowiedzeń, które bardzo powoli są odsłaniane przed czytelnikiem. Powieść Ishiguro wzbudza niedowierzanie, zaprzeczanie poznanym faktom, a przede wszystkim bunt przed nieuchronnym i niesprawiedliwym losem. Historia zachwyca swoją pozorną prostotą, w którą zostały wplecione najważniejsze pytania dotyczące fundamentów człowieczeństwa.
Jeżeli do tej pory nie zaczęliście swojej przygody z prozą Ishiguro, myślę, że Nie opuszczaj mnie może być dobrym początkiem nowej, wartościowej znajomości, a biorąc pod uwagę fakt, że autor jest ubiegłorocznym laureatem Nagrody Nobla, wstydem byłoby nie poznać jego twórczości.